نماز جامی است از الذ لذایذ

آیت الله بهجت (ره) :

نماز جامی است از الذ لذایذ (لذت بخش ترین لذت ها) که چنین خمری

(شرابی) خوشگوار در عالم نیست.[1]

نماز عروج مومن و عروج، مستلزم قرب و لقاء است.[2]

1- سوره بقره،آیه 238

2-میزان الحکمه،ج7، حدیث 10560. منظور از لفظ سوختن در این حدیث به صورت آهنگین و زیبا تکرار شده این است که انسان در بین دو نماز مبتلا به گناهانی می شود که اگر در همان حالت از دنیا برود، مستحق عذاب و آتش جهنم است. به عبارت دیگر هر گناهی، شعله ای از آتش به صورت بالقوه است که اگر با توبه و آمرزش الهی همراه نشود به آتش بالفعل تبدیل می شود.و نماز این اثر مهم را دارد که گناهان انسان را محو می کند و انسان را از سوختن در آتش نجات می دهد.